Zonsopgang Nepal
De zonsopgang is hier een van de belangrijkste attracties van het land. Om 5.00 opstaan om de overweldigende vergezichten van Nepal tot je te nemen. Wij deden het regelmatig, elke keer spannend of het weer mee zou zitten en we getrakteerd zouden worden op de levende schilderijen die je hier hebt.
We reizen naar Bandipur adventure camp, een camping op de top van de wereld waar we een nacht verblijven. Als we aankomen, regent het dus de zonsondergang gaat aan ons voorbij. De met hout beklede ruimte waar de bezoekers van Bandipur camp bij elkaar komen, ziet er gezellig uit. Het doet denken aan een cafe in een skigebied, lange donkerbruine tafels vullen de ruimte. Achter een groot luik, staat de staf het eten klaar te maken. Hier boek je inclusief drie maaltijden. We schrikken even want de grote gestapelde pannen doen ons denken aan Dal Bhaat.. en daar heeft over het algemeen alleen Mats zin in. Maar de verrassing is groot, we eten hier een soort tapas. We mogen van de kaart bestellen en allerlei verschillende, heerlijk bereide hapjes, worden op tafel uitgestald. We pikken en smullen ervan. Tijd voor een potje uno in deze gezellige sfeer. Helaas zijn we de enige gasten, vanwege de regen hebben schijnbaar een aantal gasten afgebeld. De staf van de camping is vriendelijk maar praat nauwelijks Engels. Ze zijn met 5, evenveel als ons. Op een afstandje staan ze verlegen te kijken zonder iets te zeggen. Het maakt dat je je een beetje ongemakkelijk voelt, willen ze ons naar bed hebben? Nepalezen eten pas als ze hun gasten goed verzorgd hebben.. durven ze niet te gaan eten voordat we weg zijn? Langzaam gaan we richting tent. Een grote safaritent met een houten bed zonder poten. Twee grote matrassen zorgen ervoor dat we zelfs met z’n vijven langs elkaar zouden passen. Een extra los matras op de grond wordt dubbel gevouwen om Pepijn zijn plekje van te maken. Het regent en onweert op z’n best.. is dit niet gevaarlijk? In een tent slapen op het hoogste punt van de berg in de onweer? Al snel vallen we in slaap, de wekker staat weer vroeg.
Om 5.00 hoor ik dat het gestopt is met regenen, ik maak de rits open en spiek voorzichtig naar buiten. Yes.. het is helder… tijd om iedereen wakker te maken. Als we op de bovenverdieping van het hoofdgebouw staan, zien we langzaam de zon achter een berg uitpiepen. Wat een adembenemend zicht, wauw!! Omdat we heel hoog zitten, zien we tussen de “heuvels” onder ons de wolken hangen. Het maakt dat er een sprookjesachtig geheel ontstaat, ik word er stil van. Als je goed kijkt, lijkt het alsof de witte wolken als een waterval van de berg afglijden. Het is duidelijk dat dit uitzicht op meerdere programma’s van touroperators staat, een groep van 20 Amerikanen heeft de weg naar boven ook gevonden. Joop en ik gaan nog een stukje wandelen om 6.00, vroeg opstaan went verrassend snel. 4 Honden lopen er rond op Bandipur Adventure camp, kaasje voor de kids en vooral voor Mats. Na het ontbijt wandelen we omlaag om naar het oude marktplein met prachtige architectuur met huizen met pagode daken en fraaie hout gesneden deuren en vensters. te wandelen. Een van de honden gaat mee aan de lijn. Even lijkt het alsof we een uitstapje in Italië doen als we over het knusse marktplein lopen.
Na Bandipur staat nu nog Nagarkot op het programma, ook een bekend uitzichtpunt. De jeep waarmee we naar Bandipur gekomen zijn, brengt ons naar Nagarkot. Het zou een reis van 5 uur moeten zijn maar wij doen er 7 uur over. Het is druk op de weg en op het laatste gedeelte regent het. Smalle, bultige bergwegen, slippery door de modder. Overal langs de weg kraampjes met overwegend drinken en zakjes chips. Je ziet dit hier overal. Het zijn rijtjes van kleine zakjes chips die nog niet uit elkaar gescheurd zijn. Hierdoor krijg je een slinger die over de zijkanten van de kraampjes hangen. Je vraagt je af wie hier in de middel of nowhere naar toe gaat voor een zakje Lays tikka massala. Onze reis eindigt bij hotel view point, helaas de minst fijne ervaring uit onze reis. Vieze, oude kamers moeten voor luxury rooms doorgaan. Het restaurant serveert veel te dure maaltijden die hun geld absoluut niet waard zijn. Ook nu staat om 5.00 weer de wekker want het uitzicht is hetgeen we hiervoor komen. Helaas is viewpoint een wat groot woord want vanuit het hotel is je view vooral gericht op een hoog gebouw van 5 verdiepingen under construction. De vloeren zijn gestort en er staan pilaren op. Gestut door houten balken, overal stukken beton. De betonnen trappen verbinden de verschillende lagen. We klimmen er omhoog om zeker te zijn van een mooi uitzicht. De zon komt weer prachtig achter de heuvels vandaan en schijnt over de Mount Everst die we van hieruit zien. Het is mooi maar zo adembenemend als het zicht van Bandipur is het zeker niet…Het is nog steeds regenachtig waardoor we geen volkomen helder zicht hebben. Maar ach, hoe verwend kun je zijn. Wij mogen zeker niet klagen!!
